Innerlijke stem

Ga je mee dwalen vraagt een vriendelijke stem. Mee naar het onbekende?  De plek waar jij noch ik de weg kent? De plek achterin je hoofd, je geweten. Waar alle slechte maar ook goede dingen zitten. Een spannende reis door jou gedachten dat lijkt mij fijn. Even dwalen! Sluit je ogen maar ik wijs de weg zegt de stem kalm. Samen verdwalen in je gedachten lijkt je dat niet fijn? Even echt jezelf zijn! Even geen moeten en even vergeten. Jezelf ontmoeten op een leuke plek. Kom we gaan samen verdwalen en ik weet de weg!

Niet onzeker zijn en niet twijfelen zegt de stem. Sluit je ogen maar en sluit je af van het nare! Want samen gaan wij verdwalen. Maar vergeet niet dat er gevaar op de loer ligt. Want samen verdwalen is fijn, maar kan je ook alleen zijn?  de stem verdwijnt en laat mij alleen.

De warmte neemt af en een koude rilling gaat door mijn lijf. En weg was alles, het fijne gevoel. De warmte en de blijdschap. Daar sta je dan. Alleen in je hoofd tussen je gedachten. Overrompeld door je angst en bang om terug te gaan. Jij noch ik weet waar ik ben. Versteend blijf ik staan in een gang, Is dit geluk? Is dit angst? Woede? Geen idee? Alles is vaag en mijn innerlijke stem is weg. Ik ben nu echt alleen met mijn gedachten.

2 gedachtes over “Innerlijke stem

  1. nadianiet

    Je omschrijft het echt heel mooi, probeer nog iets meer leestekens bij o.a. quotes te gebruiken (“Even dwalen! Sluit je ogen maar, ik wijs de weg,” zegt de stem kalm.) dat leest nog net even wat lekkerder.

    Like

Plaats een reactie